Afgelopen zaterdag was het weer tijd voor de onvervalste derby tegen Bree. Al vroeg voor de wedstrijd arriveerde de coach van Bree met de tassen in de Meeren. De spelers van Bree hadden zich wijs laten maken dat als je met de fiets van Bree naar 'Balder' gaat, dat het een makkie zou zijn...bergaf, echter hadden ze geen rekening gehouden met de hoge temperaturen en de straffe tegenwind.

Vandaag moesten we aantreden zonder onze coach, die afgelopen week onder het mes is geweest voor het weghalen van een hinderlijke spatader, dus een reden te meer om voor de volle winst te gaan. Helaas lukte het ons niet om vanaf het begin lekker te gaan ballen en gaven we veel ruimte weg aan 'de Breetsen'. Een aantal keren kwamen we goed weg en stond Rob wederom zijn mannetje. Een beetje geluk was wel aan onze zijde toen een aanvaller van Bree via zijn knie en wreef de bal net naast het doel schoot.

Halverwege de 1e helft voerden we een technische wissel uit door Roel in te brengen en de licht-geblesseerde Jo even rust te gunnen. Roel nam de positie van de 'ook-al-niet-geheel-fitte' Guido over op de midmid positie, tegen de altijd gevaarlijk Pie. Vanaf dat moment kregen we weer wat grip op de wedstrijd en wisten we het balletje weer te laten rondgaan. Tijdens een aantal spaarzame uitvallen, was het met name Leon die met lange passes de andere 2 spitsen probeerde te bereiken. Eenmaal lukte dat ook en Sjaak wist de bal met een prachtige lob over de keeper in het netje te deponeren, echter helaas vanuit buitenspel positie. Met deze brilstand gingen we dan ook rusten.

In de 2e helft begonnen we sterker en konden we wat meer druk naar voren uitoefenen. Maar het bleef uitkijken voor de Britse counter. Het was dan ook Bree die de 0-1 op het scorebord wist te zetten, wederom een splijtende dieptebal op maat waar de spits wel raad mee wist en Rob het nakijken gaf met zijn droge schuiver. Baarlo was ook dit keer weer niet van slag en ging langzaam de druk opvoeren. Het was te merken dat de Breetsen al een zware fietstocht in de benen hadden en langzaam wat verder gingen terug zakken op de eigen helft.

Tijd voor weer een wisseltruc. Peter had een minuut of 20 rust gehad en werd gewisseld voor de Sjaak die alweer ruim 5,32 kilometer had gemaakt in de spits. Peter kwam op rechtsbuiten en Leon werd voorin naar de spitspositie doorgeschoven, om zo meer druk te zetten op het vijandelijke doel. Deze formule bleek te werken en meer en meer doken we op in de 16-meter voor de keeper van Bree, die vooralsnog het doel schoon hield. In de slotfase echter wisten we het druk op het doel om te zetten in resultaten; 2x Leon die een gat wist te vinden (of was het boren) tussen de linies. De 1e na een mooie steekpass van Peter, die vakkundig in één beweging in de lange hoek verdween. De 2e een typische Gatenman goal, slalommen door de 16 en ergens de bal erin prikken. Helaas viel Peter op het eind nog uit met een vervelende achillespees blessure, hopelijk is hij weer hersteld voor het 'Alte Herren Turnier' begin juli in Hinsbeck.

Het verzet van Bree was gebroken en de pot werd rustig uitgespeeld. Al met al een echte zomeravondpot, waar we (al dan niet verdiend) aan het langste eind trokken. Weer terug gekomen van een achterstand in de wedstrijd, al moet dat natuurlijk geen gewoonte worden.