Na een maand met louter verliespartijen, lukte het ditmaal wel om een welverdiende overwinning in de wacht te slepen. Vanaf het eerste fluitsignaal werd druk gezet op het vijandig doel en binnen de korste keren stonden we al met 2-0 voor, doelpunten van Fred en Ed. Echter door wat onoplettendheid (of liepen we al naast onze voetbalschoenen?) was het binnen 11 minuten alweer gelijk, 2-2.   

In het resterende deel van de 1e helft werd er van tijd tot tijd goed gevoetbald en wisten we het netje nog 2x te vinden. Leon deed wederom een duit in het zakje en we leken met 3-2 te gaan rusten. Echter in de laatste minuut voor de thee kregen we na een verwoestend schot van Wout vanaf rand 16 - dat ruim over zou zijn gegaan - en een geweldige reflex van de man op de doellijn...een terechte penalty, om deze man een veldspeler bleek te zijn en niet de keeper. Edje wist wel raad met deze buitenkans en scoorde vakkundig. Volkomen verdiend gingen we met 4-2 de kleedkamers in voor de rust.

Na de rust en enkele omzettingen gingen we verder waar we gebleven waren...druk zetten op de wankele achterhoede. Dit resulteerde in nog een aantal mooie doelpunten. Ed wist zelfs zijn 3e van de avond te maken en is daarmee P.v.S. weer voorbij op de topscoordersranglijst. Verder had ook Leon nog een aantal riante kansen, waarvan hij er helaas slechts 1 wist te verzilveren. Al met al een dikverdiende overwinning, al had het gezien de vele gemiste kansen nog wel een grotere overwinning mogen zijn...aldus één van onze toeschouwers.