Ontstaan en vooroorlogse jaren

Oprichtingsjaar 1927: fusie tussen twee clubs

Voetbalvereniging RKVV Baarlo wordt in 1927 officieel opgericht. Daarvoor bestond er reeds een club onder de naam Excelsior. Die speelde echter niet in een georganiseerd verband. Dit laatste feit is waarschijnlijk de reden voor enkele andere dorpelingen geweest om een tweede voetbalclub op te richten, die op 1 april 1927 officieel het levenslicht ziet. Deze club speelde al snel daarna ook een wedstrijd tegen Excelsior en won die met grote cijfers. Nog in datzelfde jaar komt een fusie tot stand met een nieuw bestuur. De nieuwe club kiest voor het tenue: rood/wit verticaal gestreept shirt en zwarte broek. De nieuwe club wordt ingedeeld in de 1e klasse van de toenmalige RKLVB en speelt op een terrein dat meer lijkt op een zandbak op de grens met Kessel. Door toedoen van Kapelaan Hoefnagels verhuist de club al snel naar een terrein achter Kasteel D'Erp, waar nu de begraafplaats ligt.  Een terrein dat eigendom is van Heerboer Driessen , die daarvoor een huursom ontvangt van f 80,- per jaar en vrije toegang tot de wedstrijden. Probleem is dat de bal herhaaldelijk in de gracht belandde. Halverwege de 30-jaren speelt men ook nog een jaar op een sportveld dat spontaan door Baron Weichs de Wenne beschikbaar wordt gesteld in de buurt van zijn Kasteel aan de Napoleonsbaan. Tot 1935 speelt Baarlo in de 1e klasse van de Limburgse Bond en behoort jaren tot de topploegen zonder kampioen te worden. Vanwege 7 tweede plaatsen binnen acht seizoenen levert dit  de titel "Eeuwige tweede" op Pas in het seizoen 1935-1936 kan het eerste kampioenschap worden bejubeld en promoveert men via een beslissingswedstrijd tegen Venloosche Boys naar de toenmalige Overgangsklasse. Inmiddels is in 1934 besloten over te stappen naar het tenue rood shirt en zwarte broek, wat het heden ten dage  nog steeds is. Het ledenaantal is dan inmiddels al zodanig gegroeid dat 4 teams op de been kunnen worden gebracht.

1936: sportpark De Berckt                                                              

In 1936 vindt de langdurige  overstap naar sportpark " De Berckt" plaats, waar men 43 jaar lang zal verblijven. In 1939 kan daar opnieuw een (ongeslagen ! ) kampioenschap worden gevierd in de Overgangsklasse en ook de promotiecompetite met Meterik en Reuver wordt gewonnen. Van het recht van promotie naar de 2e klasse van de I.V.C.B. wordt echter geen gebruik gemaakt vanwege de penibele financiële situatie  "daar wij niet graag met een berooiden kas voor den dag willen komen". Men krijgt wel uitstel van dit promotierecht, maar dit recht wordt weer teniet gedaan bij de fusie van I.V.C.B. met de K.N.V.B..Men belandt in de 4e klasse E van de N.V.B.

Pikante details:

-In 1936 krijgt RKVV Baarlo te maken met het eerste geval van spelverruwing en wordt een speler van het eerste elftal voor een week geschorst wegens wangedrag op het veld.                                 

- In 1937 al worden door de voetbalvereniging ter gelegenheid van Carnaval Volksfeesten georganiseerd.

1942: 15-jarig bestaan en ontstaan juniorenelftal

Ook tijdens de oorlog (m.u.v. 1944) wordt er gevoetbald en  in 1942 het 15-jarig bestaan gevierd tegelijk met een kampioenschap, hetgeen een extra ledentoeloop veroorzaakt. Liefst 26 nieuwe leden, waaronder voor het eerst 15 junioren. Pikant detail: in 1945 wordt er een duel in Kessel gespeeld t.b.v. wederopbouw van de kerk in Baarlo die door de Duitsers pal voor de bevrijding is opgeblazen. Op  De Berckt worden leden en supporters verzocht niet vanaf de Blerickse kant het sportpark te betreden vanwege mijnen en projectielen die daar nog liggen.

1947:eerste trainer

De eerste - buitendorpse - trainer doet zijn intrede de heer J. Pijpers uit Reuver.

50er jaren : Ledengroei zet zich voort. In 1951 wordt de contributie verhoogd vanwege de wederom benarde financiële positie. Senioren van f 0,40 naar f 0,50  en junioren van f 0,10 naar f 0,20 per maand. In 1952 viering van 25 jarig bestaan. In 1957 volgt kapelaan Timmermans kapelaan Hermkens op als geestelijk adviseur.

60er jaren (o.a. 40 jarig jubileum)

Café Habets wordt uitverkoren als clublokaal en er wordt voor het eerst een veteranenelftal opgericht. Pierre van Heur wordt in 1963 gehuldigd vanwege 25 jaar voorzitterschap.Medio 60-er jaren trekt H. Janssen (Jens) vice-voorzitter en ook een van de oprichters van het eerste uur zich terug uit het bestuur en wordt opgevolgd door Jeu Bouten. H. Janssen wordt benoemd tot ere-lid. In 1967 vindt de viering van het 40-jarig jubileum plaats en is er de aanleg van een nieuw veld aan de zuid-westzijde van het sportpark de Berckt.

1971 Wisseling voorzitterschap

Piere van Heur treedt na 33 jaar af als voorzitter en wordt benoemd tot ere-voorzitter. Jeu Bouten neemt de voorzittershamer over. Secretaris blijft vooralsnog Jo Beurskens die later wordt opgevolgd door Anton Muysers.

40-jarige jubileumsfoto (1967)

Leden Bestuur in voorste rij v.l.n.r.: "Jens" Janssen (erelid), Piet Peeten, Jeu Bouten (erelid), Piet (Ping) Janssen, Kapelaan Timmermans, Pierre van Heur (ere-voorzitter), Jo Beurskens, Jan Mertens (erelid), Hay Vervoort, Wielke Nijssen en Thei Peeters.

1968 - 1972 de sportief gezien "gouden" jaren

Na 25 jaar (!) wordt Baarlo in 1968 weer eens kampioen en promoveert onder trainer Theo Holthuysen uit Hout-Blerick naar de 4e klasse van de KNVB, hetgeen overigens slechts een jaar duurde. Theo Holthuysen wordt opgevolgd door Theo Beurskens uit Steyl en ondersteund door leider Jan Mertens  beleeft Baarlo met hem  sportief gezien haar hoogtepunt in de geschiedenis van de club. De komst van enkele buitendorpse spelers droeg daartoe bij. In 1971 kampioen in de hoogste klasse van de afdeling Limburg, tevens winnaar van de afdelingsbeker ("double") . Het jaar daarop met straatlengte voorsprong kampioen in de 4e klasse en promotie naar de 3e klasse waar men zich ook mengt in de titelstrijd en achter Blerick en Venray op een 3e plaats eindigt. De wedstrijd tegen Blerick wordt gespeeld voor 1700 (!) toeschouwers.  In 1974 moet men  na het vertrek van trainer Theo Beurskens en een aantal basisspelers (o.a. goalgetter  Loek Nooyen) weer een stapje terugdoen en degradeert de club naar de 4e klasse. Mede door de opkomst van het zaalvoetbal gaat de veteranenafdeling ter ziele.

1976: Bousbecque

Eerste uitwisselingen - gezamenlijk met Fanfare - met het Noord-Franse Bousbecque. Verenigingen gaan beurtelings bij elkaar op bezoek.

1977: 50-jarig jubileum

Viering van het 50-jarig jubileumsfeest in een grote tent bij Kasteel D'Erp.  Rondom dit feest worden ook buurt-volksspelen gehouden. Het complete feest wordt georganiseerd door een aparte stichting "Vrienden van Voetbalvereniging Baarlo". Vanwege het grote succes hiervan  ontstond het idee dit feest jaarlijks als dorpsfeest te gaan organiseren.  In de beginjaren had de voetbalclub nog een grote vinger in de pap te brokkelen o.a. doordat een aantal voetbalbestuurders tevens bestuurder van deze Stichting waren (o.a. Adri Broos, Piet Janssen (Ping), Anton Muysers). De vereniging deelde in die beginjaren mee in de opbrengsten.  In een 5-jarenplan werd de feitelijke - en financiële- binding met de voetbalclub echter geleidelijk afgebouwd en ontstond een onafhankelijke Stichting Volksfeesten. Gaandeweg verandert de naam van de stichting dan ook naar "Stichting Volksfeesten". Feit blijft dat de "roots" van de Volksfeesten en haar Stichting bij de voetbalclub liggen.
1979: Sportpark De Meeren Vanwege de uitbreiding van de activiteiten op sportpark De Meeren en daardoor de vele beperkingen ontstond de behoefte aan een nieuw eigen sportpark. Deze droomwens wordt gerealiseerd in 1979. Sportpark De Meeren, de huidige locatie, wordt 24 augustus 1979  geopend door Burgemeester Hubben. Een schitterend complex met liefst 4 speelvelden, 2, oefenvelden , 8 kleedlokalen en centraal op het complex een heus eigen clublokaal. Ondertussen is er ook door de bouw van sporthal De Kazing een zaalafdeling ontstaan. Diverse veldspelers kiezen voor "binnen" en een aantal combineren zaal- en veldvoetbal. Dit laatste is echter taboe voor selectiespelers van het veld.

80er jaren:

Mede door het nieuwe sportpark staan deze jaren  in  het teken van de groei van de club. Op het sportieve vlak is Baarlo 1  gedurende dit decennia een hoogvlieger in de 4e klasse, maar grijpt steevast net naast het kampioenschap. Hoogtepunt is in 1981 het winnen van de Peelkantertrofee (als meest constante elftal in de regio) onder leiding van de Baarlose trainer Sjraar Verkoelen (Graet). De trofee wordt uitgereikt door toenmalig Peelkanterjournalist Mat Nellen.  Eind jaren '80 neemt voorzitter Jeu Bouten afscheid en wordt opgevolgd door Gerard Valentijn. In 1986 wordt de veteranenafdeling  heropgericht en is tot op vandaag  een bloeiende tak van de club.
90er jaren: nieuwe sportieve successen In 1990 zakt Baarlo 1 terug naar de afdeling Limburg, maar wordt o.l.v. de nieuwe Venlose trainer Henk de Bijl het jaar daarop eindelijk weer eens  kampioen om vervolgens in 1992 na een bloedstollende beslissingswedstrijd tegen Montagnards  zelfs te promoveren naar de 3e klasse. De beslissingwedstrijd in Venray eindigde na verlenging in 1-1, zodat strafschoppen de beslissing moesten brengen. Deze werden allen gemist, behalve de 10e strafschop. Johan Engels schiet Baarlo1 - helaas voor slechts 1 seizoen - naar de 3e klasse. In 1997 wordt deze prestatie onder trainer Bram Hoogveld uit Arcen herhaald. Na een gewonnen promotieduel tegen RKDSO uit Lomm wordt Baarlo1 - weer met de duur van slechts 1 seizoen -  3e klasser. De "nieuwe" veteranen vieren in 1996 het 5-jarig bestaan met de organisatie van de Boerebroelof en een internationaal veteranentoernooi op De Meeren met o.a deelnemers uit Polen en Duitsland.

Millenniumstart : sportief bergaf

Bij het begin van het nieuwe millennium wordt Baarloos standaardteam "het haasje" van de versterkte degradatieregeling als gevolg van de herindeling van het district  en degradeert naar de 5e klasse. Nieuwe trainer/coach wordt Ton Kochanowski uit Roermond die 2 seizoenen zal blijven. De club gaat het bestuurlijk en organisatorisch wel voor de wind met een bloeiende jeugdafdeling als sterk fundament voor de toekomst. Het ledental is nog steeds gestaag groeiende en heeft inmiddels het 500-tal overschreden. Reden waarom het clubgebouw in het jaar 2001 wordt uitgebreid, o.a. met een jeugd- en activiteitenruimte tevens bestuursruimte alsmede uitbreiding van kantine en keukenruimte. In de zomer van 2002 viert de vereniging vervolgens haar 75-jarig jubileum met 3-daagse tentfeesten op haar eigen sportpark De Meeren. Het seizoen 2002/2003 eindigt met een absoluut sportief dieptepunt als Baarlo 1 weer degradeert, nu naar de 6e - tevens laagste - klasse voor standaardteams in het amateurvoetbal.

Sportief opwaartse trend

Vanuit de "kelder van het amateurvoetbal"  gaat Baarlo trachten het -sportief- verloren terrein weer goed te maken onder de leiding van een nieuwe coach Gé Ummenthum uit Hout-Blerick. Hij startte met de opdracht een nieuw verjongd standaardteam op te bouwen om dat doel waar te maken. Na een aarzelende begin van de competitie 2003-2004 - m.n. als gevolg van blessureleed - kwam het piepjonge Baarlo 1 naarmate het seizoen vorderde sterk terug om uiteindelijk in de laatste fase van de competitie maar net de nacompetitie te missen. De basis voor betere jaren was gelegd, want de verwachting was dat Baarlo zou gaan profiteren van talentvolle jeugd die de hierna komende jaren zouden doorstromen. En de opleving zou in het seizoen 2004-2005 ook worden ingezet. Baarlo domineerde samen met VCH het gehele seizoen. Met slechts 1 nederlaag (uit tegen VCH) ging het kampioenschap toch voorbij aan Baarlo als gevolg van - onnodig - puntenverlies door enkele gelijke spelen in de slotfase van de competitie. Met 1 punt voorsprong ging de titel naar concurrent VCH. Baarlo promoveerde toch via de nacompetitie en die promotie was meer dan verdiend. In hetzelfde seizoen drong Baarlo ook heel ver door in de bekerstrijd en werd pas in de kwartfinale met heel veel moeite (2-1 nederlaag) uitgeschakeld door hoofdklasser JVC Cuyk.

Naamswijzing naar VV Baarlo

Bij de jaarvergadering 2005 keuren de leden een statutenwijziging goed, o.a. noodzakelijk geworden door een veranderde organisatiestructuur. Tevens werd de inhoud van de  statuten (zoals doel, naam e.d.) aangepast aan de geest van de tijd. Dat betekende ondermeer dat de naam van RKVV Baarlo gewijzigd werd in Voetbalvereniging Baarlo, of kortweg VV Baarlo. Een puur rooms-katholieke levensbeschouwing werd ingewisseld voor een algemeen maatschappelijke visie.

Het kampioensteam 2005-2006 met geheel links staande trainer Gé Ummenthum.(Foto: LenG)

Kampioensfeest

In de 5e klasse E werd tijdens het seizoen 2005/2006 de successenreeks voortgezet. Baarlo was oppermachtig en werd met reuzevoorsprong ongeslagen kampioen (19 zege's en 3 gelijke spelen) met recht op promotie naar de 4e klasse. Het verloren gegane terrein was hiermee weer terug veroverd en de kroon op het werk van de succesvolle trainer Gé Ummenthum gezet, die wel besloot er een punt achter te zetten bij VV Baarlo. Een paar mooie seizoenen werden succesvol afgesloten en Baarlo mocht nu weer in de vertrouwde 4e klasse gaan spelen. Ook het damesteam past zich aan aan de successenreeks en pakt het kampioenschap in de 5e klasse en promoveert ook naar de 4e klasse van de damescompetitie. En of dat nog niet voldoende is, het hoogste jeugdteam Baarlo A1 promoveert naar de hoofdklasse. In alle opzichten een sportief seizoen dus voor de vereniging.

Na een moeizaam begin lukt dat uiteindelijk ook in een 4e klasse waar alle teams aan elkaar gewaagd zijn. SSS'18 uit Overloon wordt terecht kampioen. Baarlo eindigt op een fraaie gedeelde 3e plaats en pakt zowaar op de valreep ook nog de laatste periodetitel. In de nacompetitie voor een extra promotieplaats is tegenstander Budel echter te sterk. In het seizoen 2007-2008 komt Baarlo heel dicht bij de titel. Op de slotdag van de competitie is een zege in Ospel tegen directe concurrent RKSVO voldoende om die binnen te slepen. Baarlo speelt een puike maar tegelijkertijd ook ongelukkige wedstrijd. Verreweg het beste spel en de nodige kansen, maar benut die niet. RKSVO heeft aan enkele momenten voldoende om te scoren (2-0)en pakt zodoende de titel. In de nacompetitie strandt een uitgeblust Baarlo opnieuw, ditmaal tegen MVC'19 dat uiteindelijk promoveert.

Via promotie en kampioenschap naar de 2e klasse

In het seizoen 2008-2009 doet de talentvolle Baarlose ploeg opnieuw mee voor de prijzen. Nu is het echter IVO uit Velden wat uiteindelijk de kampioenstitel pakt. Baarlo eindigt als 2e met voor de derde maal op rij een ticket voor de nacompetitie. En 3x blijkt scheepsrecht. Na in spectaculaire duels het Brabantse ELI uit Lieshout en buur Kessel te hebben uitgeschakeld,wordt op Kesselse bodem in de finale MVC'19 overtuigend met 0-3 verslagen. De laatste onvervalste derby van de Gemeente Maasbree, dat een paar maanden later opgaat in de Gemeente Peel & Maas. Baarlo promoveert eindelijk naar de 3e klasse ten koste van MVC'19 dat (terug) degradeert naar de 4e klasse .

Baarlo1 realiseert promotie naar 3e klasse op 24 mei 2009. (Foto: LenG)

De club kent weer een uiterst succesvol seizoen, want naast dit succes worden Baarlo 2 en de Baarlo-dames kampioen en promoveren naar respectievelijk de reserve 2e klasse en 4e klasse. In het seizoen 2009-2010 verrast Baarlo 1 opnieuw.Weer onder leiding van trainer Rob Jacobs.  Als debutant in de 3e klasse pakt het na een aarzelende start maar daarna ijzersterk seizoen de titel voor teams als Blerick, Helden en Budel, de vooraf gedoodverfde kampioenskandidaten. Voor het eerst in het bestaan van de club promoveert het standaardteam naar de 2e klasse.

Baarlo 1 kampioen 3e klasse met promotie naar 2e klasse op 9 mei 2010. (Foto: LenG)

Trainer Rob Jacobs, op de foto gejonast met 'kampioensschaal', vertrekt na 4 seizoenen met successen naar IVO, de club uit zijn geboortedorp Velden.

Henri Houben uit Ell volgt hem op. Die is helaas minder succesvol en maakt gedurende het seizoen 2010-2011 plaats voor Ruud van Enckevort (uit eigen gelederen) die echter als interim-trainer ook niet meer kan voorkomen dat Baarlo na één seizoen 2e klasse al weer terug degradeert naar de 3e klasse.

Ron Spruit uit Venray neemt met ingang van het seizoen 2011-2012 het trainersstokje van hem over als nieuwe hoofdtrainer en zal 3 seizoenen aanblijven. In het eerste seizoen behaalt hij het beste resultaat door de nacompetitie voor promotie naar de 2e klasse te behalen, waarin Baarlo over twee duels nipt het onderspit delft tegen het Brabantse Berghem Sport en dus 3e klasser blijft.
Vanaf het seizoen 2014-2015 wordt Rob Geenen uit Neer zijn opvolger. In zijn eerste jaar wordt het mede door vertrek van enkele spelers en blessures een lastig karwei om de status van 3e klasser te handhaven. Door een ijzersterke laatste periode weet Baarlo het vege lijf uiteindelijk toch te redden en mist zelfs op een haar na nacompetitie voor promotie.In de eerste helft van het 2e seizoen van de Neerse coach doet Baarlo knap mee in de top van de ranglijst. Na de winterstop maakt de ploeg echter een vrije val door, waardoor de degradatiezone weer nadrukkelijk in beeld komt. Maar met een sterke eindsprint weet Baarlo opnieuw het 3e klasserschap veilig te stellen.

Nieuwbouw, renovatie en privatisering

Het bestuur is inmiddels al enkele jaren aan het plannen en "lobbyen" voor uitbreiding en renovatie van de accommodatie. Noodzakelijk geworden door de gestage ledengroei die in 2006 tot bijna 600 is gestegen, waarvan de helft uit jeugdleden bestaat ! De bestaande accommodatie is inmiddels ook al ruim meer dan 25 jaar oud en heeft dringend een opknapbeurt nodig.

Begin 2007 bereikt de club een akkoord met de Gemeente Maasbree en in april 2007 gaat de spade de grond in voor de aanbouw van nieuwe kleedaccommodatie. Een maand later starten ook de renovatieactiviteiten van de bestaande accommodatie. Voor het begin van het nieuwe seizoen is de uitbreiding gerealiseerd en jaar later worden ook de geplande renovatiewerkzaamheden afgerond.  De lchtinstallaties op de trainingsvelden worden vernieuwd en het hoofdveld wordt dankzij sponsoren voorzien van veldverlichting en electronisch scorebord. In de zomer van 2013 krijgt ook de clubkantine een “facelift”, o.a. middels nieuwe tegelvloer, verlaagd plafond, sfeerverlichting, “gepimpte” bar, wit geschilderde muren met aan de zijkant van de bar een wand in clubkleuren met het VV Baarlo logo als “eyecatcher” en keuken wordt voorzien van een loket.  WiFi- gastnetwerk doet tevens intrede als extra service aan leden en bezoekers. De Gemeente Peel en Maas stuurt inmiddels aan op privatisering van de clubaccommodaties. VV Baarlo ontkomt hier ook niet aan. Per 1 januari 2016 is dit een feit en is de club zelf verantwoordelijk voor het onderhoud van de accommodatie, waarbij de Gemeente nog wel financieel hierin blijft ondersteunen.

---------------------- Bronnen ----------------------
- Jubileumuitgave bij 50 jarig bestaan RKVV Baarlo.

- Archiefverslagen en notulen

- Len Gielen (secretaris)