Net als vele leeftijdsgenoten begon Henk zijn “voetbalcarrière” bij de jeugdteams van VV Baarlo. Hij was zowel bij de jeugd als bij de senioren actief als voetballer. Vanwege verhuizing naar Haelen stopte Henk als voetballer bij VV Baarlo. Toen in 1991 de heroprichting van de veteranen VV Baarlo was meldde de inmiddels in Maasbree woonachtige Henk zich aan als veteranen lid. Voorstopper/ laatste man dat was de positie van Henk als speler.
Al snel had het toenmalige veteranenbestuur in de gaten dat Henk meer in z`n mars had. Om de kas te spekken ging men na afloop van de thuiswedstrijden dobbelen. Henk was de man die dit ging regelen en zorgde ervoor dat de winnaar van het dobbelspel telkens kon kiezen uit leuke prijzen die Henk voor een prikkie op de kop had weten te tikken.
In 1996 “verhuisde” Henk voor 2 weken naar Baarlo. De reden hiervoor was dat de veteranen de Boerebroelef organiseerden en Henk als ‘vader van de bruid’ hieraan deelnam. Z`n tijdelijk (ouderlijke) huis op de Albert Neuhuysstraat werd dan ook carnavalesk versierd. Hij genoot er zichtbaar van.
Vanwege werkzaamheden en steeds meer terugkerende lichamelijke ongemakken deden Henk na een aantal seizoenen besluiten te stoppen als actief voetballer. Hij werd samen met Louis van Cauwenberghe en later met Leo Hendriks leider van de veteranen.
Henk was vrijwel vanaf het begin actief bij de activiteiten commissie van de veteranen. Organiseren van diverse feestjes. Legendarisch zijn de toepavonden van de veteranen waarbij gespeeld werd om de "Wisselkniën"-trofee. Na afloop van de toepwedstrijden was er ook altijd wat te eten. Meermaals heeft Henk gezorgd voor een overheerlijke Indische rijstafel. De teams die destijds op de vrijdagavond trainden bleven altijd hangen op deze avond want dan kregen ze ook nog wat ”uit de pot”, zoveel hadden Henk en zijn echtgenote Jeanne klaar gemaakt. Henk was daarnaast de grote inspirator achter de familiedag. Op hoogtijdagen deden hier wel meer dan 100 personen aan mee. Om de 3 jaar wisselde de samenstelling van de activiteiten commissie, Henk bleef echter jarenlang actief binnen deze club.
Vanwege zijn grote verdiensten voor de veteranen werd Henk volledig terecht geëerd met de titel ‘Veteranen lid van Verdienste’. Een titel die hij dubbel en dwars verdiend heeft.
Buiten zijn vele werk voor de veteranen heeft Henk zich ook nog een aantal jaren ingezet voor diverse kantinewerkzaamheden en als zaterdagbeheerder.
Zijn gezondheid ging hem echter steeds meer parten spelen. Hij moest steeds vaker 'nee' verkopen om naar de wedstrijd of naar een activiteit te komen. Een opleving kwam er nog een tijdje lang toen Henk een scootmobiel kreeg. Hij werd weer een beetje mobiel en kon als het weer het toe liet naar de veteranen komen kijken. Totdat ook dat niet meer ging.
De laatste jaren moest Henk het doen met het lezen van de verslagen en een bezoek van sommige veteranen. In het voorjaar van 2017 werd hij nog door de vereniging in het zonnetje gezet als jubilaris. En eind september heeft Henk nog bezoek gehad van enkele veteranen. Samen nog buiten onder een heerlijk zonnetje gezeten, Henk genietend van z`n sigaartje, onderwijl oude herinneringen ophalend. Voor het eerst in al die jaren kon je aan Henk merken dat hij het steeds moeilijker had. Maandag 5 november is een afgevaardigde nog namens de veteranen op bezoek geweest om afscheid te nemen, is er nog even samen gelachen totdat Henk aangaf dat het goed geweest was. Een dag later heeft hij eindelijk de gewenste rust gevonden.
Henk heeft altijd voor anderen gezorgd, zichzelf weg gecijferd tot de laatste ademhaling.
Henk en Jeanne, bedankt voor wat jullie allemaal gedaan hebben voor de vereniging en in het bijzonder de veteranen. We hebben ook diep respect voor de wijze waarop jullie als gezin met de ziekte van Henk zijn omgegaan. We maken daarvoor een diepe buiging en Henk blijft voor altijd in onze herinnering.
Veteranen afdeling VV Baarlo
(tevens namens Bestuur en leden VV Baarlo)
